از حدود ۲۰۰ سد فعال کشور، ۱۹ سد بزرگ در آستانه خشک شدن کامل قرار دارند؛ به این معنا که حجم آب ذخیرهشده در آنها به کمتر از ۵ درصد ظرفیت رسیده است. این سدها عمدتاً در استانهای خشک و پرجمعیت قرار دارند و نقش حیاتی در تأمین آب شرب و کشاورزی دارند.
محمد ارشدی، عضو شورای راهبردی اندیشکده تدبیر آب ایران:
حداکثر ۱۰ تا ۱۵ درصد از وضعیت فعلی ناشی از تغییرات اقلیمی در سطح جهان است، اما بیش از ۸۰ درصد بحران کنونی، نتیجه سیاستگذاریها و رفتارهای ناهماهنگ با ظرفیت طبیعی ایران بوده است.
باید بررسی شود که آیا این تغییرات ناشی از دگرگونی طبیعت است یا نتیجه عملکرد انسان ایرانی در تعامل نادرست با محیط زیست. واقعیت این است که هر دو عامل نقش داشتهاند، اما سهم خطاهای انسانی در این بحران پررنگتر است.
[درباره طرح انتقال آب از سد طالقان] در خوشبینانهترین حالت، این طرح تنها ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون مترمکعب آب بیشتر به تهران میآورد. رقمی که در برابر مصرف ۱.۶۵ میلیارد مترمکعبی پایتخت، تأثیر چندانی ندارد.
حل بحران آب تهران دیگر صرفاً موضوع فنی نیست بلکه به بنبستی سیاسی ـ اقتصادی تبدیل شده که تیغ را زیر گلوی شهر گذاشته است.
