یکم: فرمان نرون
در واپسین هفتههای جنگ، هیتلر سرانجام دریافت که شکست قطعی است؛ و همین آگاهی دیرهنگام او را به تصمیمی هولناک رساند:
ملتی که نتواند اهداف رهبرش را محقق کند، حق ادامه حیات ندارد.
بر همین اساس، در ۱۹ مارس ۱۹۴۵ (دوشنبه، ۲۸ اسفند ۱۳۲۳) «فرمان نرون» را صادر کرد؛ فرمانی که آلبرت اشپیر، وزیر تسلیحات را مأمور میکرد تمام زیرساختهای آلمان ـ از پلها و خطوط ریلی تا کارخانهها، نیروگاهها، موزهها، گنجینهها و جواهرات ملی ـ را نابود کند.
هدف روشن بود:
کشور شکستخورده نباید باقی بماند.
اشپیر ظاهراً فرمان را پذیرفت اما در عمل نهتنها از اجرای آن سر باز زد، بلکه برای ناکام ماندنش موانع جدی ایجاد کرد. او بعدها نوشت: «اگر این دستور اجرا میشد، آلمان به بیابانی سوخته تبدیل میگشت.»